
Een architect bellen doe je niet zomaar.
Dat doe je als je iets speciaals zoekt.
Maar wanneer is een gebouw bijzonder? Als het opvallend is? Dat kan. Maar het kan ‘m ook in iets anders zitten. Bijvoorbeeld dat het ontwerp goed aansluit op het gebruik. Dat het mooi in de omgeving past. Of dat er handig is gewerkt met wat er al stond.
Of om alle bovenstaande redenen. Zoals bij het Apostolisch kerkgebouw aan het Zuiderpark in Den Haag. Daar zijn we best trots op, in alle bescheidenheid. Waarom? Dat vertellen we in deze blog.
Samenbrengen van park en stad
Het gebouw moest worden gerenoveerd en gemoderniseerd, waarbij vooral de sfeer van de kerk verbeterd kon worden. Maar het liefst door het bestaande zoveel mogelijk te handhaven.
Wat stond er? Een veel te grote rechthoekige zaal, met een paar bijgebouwen. Een besloten geheel. Van het park was binnen weinig te merken. Daar wilden we verandering in brengen. Juist vanwege de typische locatie, op de rand van stad en groen.
We sloopten de zaal. Daarvoor in de plaats kwam een smal en hoog rechthoekig volume, met daarin alle benodigde voorzieningen. Dit staat langs een bestaand deel met bijzalen. Samen vormen ze het stenige anker met de stad.
Daaromheen plaatsten we een gevel. Deze maakt een golvende beweging en bestaat volledig uit een donkere houtsoort. Dit past bij de karakter van het park en contrasteert met de rechthoekige bakstenen zaal, die juist heel stads is. Door de vele ramen in de gevel kun je het park goed zien.
Als een omarming
De golvende gevel geeft de kerk een opvallende uitstraling. Daar zit een gedachte achter. De ronde vorm markeert de entree vanaf de straat. Binnen buigt en krult de gevel om alle ruimten die nodig zijn en doet deze in elkaar overlopen. Deze gevel is door zijn beweging, door zijn dikte, door de zwarte kleur aan de buitenzijde en door de repeterende gaten zowel beschermend als verbindend.
Je zou kunnen zeggen dat de kerkruimten omarmt worden door de buitenkant. Omarmen was dan ook een thema in het ontwerp. Het ontwerp doet denken aan iemand die je omarmt en tegen de borst houdt. Dit beeld sluit aan op de gemeenschapszin van de kerk.
Bezinnen is de wereld een beetje afsluiten
Naarmate je verder het gebouw in loopt en dichter bij de kerkzaal komt, wordt de ruimte hoger en lichter. Door de ramen vindt de zon haar weg naar binnen, maar tijdens de dienst wordt je niet afgeleid door wat er buiten gebeurt. Je blik gaat omhoog. Zo draagt het ontwerp bij aan de sfeer.
Binnenkomen, elkaar ontmoeten en verstillen. Dat is de essentie. Daarom vinden wij dit Apostolisch kerkgebouw zo bijzonder. Niet alleen door hoe het eruit ziet. Maar juist dat het op heel verschillende manieren van waarde is voor de gebruikers en is verankerd in de omgeving.
Meer artikelen
rob los, architect en vrije jongen
rob los, architect en vrije jongen Op 26 juli kregen wij het verdrietige bericht dat je bent overleden. rob los. Kleine letters, zoals hij vaak zelf gebruikte, vastgehouden uit de tijd dat hij studeerde aan de TU Delft. ‘Stel je zelf niet te veel voor, architekt, je...
Krimpen? Opleven!
Op 1 december 2021 betrok een team van advocaten op het Noordereiland hun nieuwe kantoor, een prettige, lichte, open en vriendelijk ogende werkruimte op een hoek aan het Burgemeester Hoffmanplein. Een dag later, op 2 december, bezocht ik als architect het voormalige...
Wat betekent corona voor wonen, werken en ontmoeten in de toekomst?
…er komt een moment en dan is de pandemie onder controle, voorbij misschien zelfs. De mondkapjes heb je nog in je zak of in de tas. We gaan weer naar buiten, met elkaar om, alles wordt zoals het was.Toch? Misschien. Maar de coronacrisis zal sporen na laten. In ons...
Hoe weet je of een architect bij je past?
Je hebt een kavel op het oog, waar iets moet komen.Of je hébt al een pand, waar iets moet veranderen. En nu zoek je een architect die het ontwerp gaat maken. Dat is best spannend. Helemaal als dit geen dagelijkse kost voor je is. Waar vind je een goede architect? En...
Nieuwe werkruimte: heb je daar een architect voor nodig?
Ineens heb je een helder moment.Je kijkt om je heen en ziet de ruimte hoe die is.De lichtval, de inrichting, de dynamiek. En je denkt: dit past niet meer. De plek waar je bent gestart, hard hebt gewerkt en successen hebt gevierd, kan plotseling voelen als een oude jas...
Recent Comments