Wat betekent corona voor wonen, werken en ontmoeten in de toekomst?

…er komt een moment en dan is de pandemie onder controle, voorbij misschien zelfs. De mondkapjes heb je nog in je zak of in de tas. We gaan weer naar buiten, met elkaar om, alles wordt zoals het was.
Toch?

Misschien. Maar de coronacrisis zal sporen na laten. In ons geheugen, in onze vrijheid van bewegen, en ook in onze behoeften met betrekking tot werken, wonen en ontmoeten. In deze blog staan we stil bij de veranderingen die wij zien komen.

Minder behoefte aan kantoorruimte…

Het duurde even, maar de meeste mensen zijn nu gewend aan online vergaderen. En aan de voordelen ervan. Vergaderen op afstand, meetings worden calls. En waar die normaal een uur duurden, blijken ze ook in 15 minuten te kunnen. Bovendien hoeft niemand ervoor te reizen. Het kantoorwerk zoals we dat kennen zal blijvend veranderen.

Het thuiswerken is here to stay. De behoefte aan kantoorruimte met voor iedereen een werkplek zal hierdoor afnemen. Verder afnemen, eigenlijk, want deze trend was al ingezet door de opkomst van de flexplekken. Hierdoor was in een kantoorgebouw niet meer voor iedereen de vaste werkplek, eigenaren en ontwikkelaars rekenden dat er per werknemer nog maar 0.7 werkplek nodig was. De verwachting is dat deze ratio nog verder zal dalen, naar misschien wel 0.5 of zelfs 0.3.

Kantoren zullen nog meer dan eerst ontmoetingsplekken worden. Maar er zal meer aandacht zijn voor afstand, hygiëne en veiligheid. Hoe we die ontmoetingsplekken kunnen vormgeven zonder dat het afstandelijk gaat voelen, is een uitdaging voor de toekomst.

…maar des te meer aan woonruimte

Behalve dat het thuiswerken effect heeft op de behoefte aan kantoorruimte, heeft het ook invloed op het gebruik en de inrichting van woningen. Een aparte kamer waar je ongestoord kunt werken is het afgelopen jaar namelijk geen overbodige luxe gebleken. Misschien zelfs twee kamers of aparte plekken.

Dit betekent waarschijnlijk dat de behoefte aan woonruimte nog groter wordt dan die al is. De huizenmarkt is overspannen, betaalbare huur- of koopwoningen zijn schaars. En starters hebben het nog steeds moeilijk. Terwijl er ook leegstand zal zijn, vooral van kantoorpanden.

De vraag of het rendabel is om van leegstaande kantoren woningen te maken zullen we anders moeten gaan bekijken. Het oplossen van het woningtekort is een maatschappelijke opgave, waarover breed en innovatief moet worden nagedacht.

Elkaar blijven ontmoeten

Tijdens de coronacrisis doen we alles thuis. Werken, sporten en studeren. Dit zal natuurlijk niet altijd zo blijven. Maar de individualisering heeft zich wel verder doorgezet door de gewoontes die we hebben ontwikkeld.

Nederland is al een land waar veel zich achter de voordeur afspeelt. We houden van onze privacy, onze eigen plek. En natuurlijk, privacy is belangrijk, maar het is ook goed om naar elkaar om te kijken. Dit kunnen we doen door gelegenheid te geven voor ontmoeting.

In sommige woningcomplexen wordt hier vorm aan gegeven door voordeuren te laten uitkomen op een gemeenschappelijk plein. Ook zijn er complexen met sportgelegenheden en een ontmoetingsplek. Zo wordt de kans vergroot om elkaar toevallig te ontmoeten en om gemeenschapszin te creëren. Niet zozeer om sociale controle terug te brengen, maar wel sociale cohesie. We moeten het samen doen, samen leven.

De rol van de architect

De realiteit verandert dagelijks. En daarmee ook de behoeften van gebruikers en bewoners van werkplekken en woningen. Dat raakt de rol van de architect. Het is nu nóg belangrijker om het leven en de gebruiken van onze klanten goed te begrijpen.

En dat doen we nog steeds heel graag.
Dat verandert in elk geval niet.

.